صدای حقیقی جامعه ایران

 
زمانی که به بررسی اعتراضات اجتماعی پرداخته می‌شود، همواره از دیدگاه علمی دو شاخص اصلی ذهنی و عینی برای هرگونه جنبش و اعتراض مورد توجه قرار می‌گیرد. منظور از فضای ذهنی مجموعه آگاهی‌ها و تفاسیر فردی و گروهی است که شخص یا گروه بر اساس آن اقدام به اعتراض می‌کنند که عمدتا تحت عنوان «محرومیت نسبی» تعریف می‌گردد. در کنار عوامل ذهنی و عینی که تشکیل دهنده هرگونه حرکت اجتماعی است، فضا‌ نقش تعیین کننده دارد. به عبارتی این فضای اعتراضی است که ذهنیت و عینیت را بهم پیوسته و در نهایت شکل‌دهنده جنبش، جریان، اعتراض یا هرگونه ابراز نارضایتی در نهایت مسیر توسعه و اصلاحات را می‌گشاید. یک نگاه کوتاه به فضای جامعه ایران به خوبی نشان می‌دهد که ذهنیت و عینیت جامعه در نوع جدیدی از ارتباطات بهم پیوسته است. فضای مجازی، ساختاری است که اکنون بستر و نقطه تلاقی ذهنیت و عینیت جامعه را تداعی می‌کند. این فضا بنابر ویژگی و ساختار خود نوعی روابط غیر اقتدار آمیز را در تعاملات اجتماعی به تصویر می‌کشد و امکان نقش‌آفرینی افراد فاقد قدرت در سلسله ساختارهای قدرتی را به‌وجود می‌آورد. از این رو، فضای مجازی که اکنون در جامعه ایران گسترش یافته، حق برابری، ابراز وجود و نارضایتی را که یکی از اصلی‌ترین فرآیندهای اجتماعی برای توسعه و اصلاح می‌باشد، فراهم آورده است. فضای مجازی به خوبی تداعی کننده حق بیان و درخواست اجتماعی می‌باشد. بنابراین، این ساختار ارتباطی بیش از هرگونه مجاز، حقیقت جامعه ایران و ابزار توسعه برای اهداف و خواست جامعه حقیقی است. بهتر است کمی عمیق به این موضوع نگاه شود و بیش از هرچیز دیگر یا نگرانی، شکل‌گیری واقعیت‌های اجتماعی را بر اساس خواست و بیان جامعه مورد توجه قرار گیرد. عوامل ذهنی به خوبی در گردش آزاد اطلاعات و براساس مجموعه آگاهی‌های شهروندان در جامعه ایران در این بستر تولید می‌گردد، عینیت همین چرخش آگاهی در خود فضای مجازی از رویکردها در قالب کمپین‌های گروه‌های مختلف در جامعه ایران به چرخش در می‌آید. اتفاقی که اکنون رخ داده، این است که تلفیقی بین ذهنیت و عینیت در جامعه ایران به سبب این فضا به‌وجود آمده که در عین تولید ذهنیت جامعه، عینیت خود را تداعی و به جریان می‌اندازد.
ادامه صفحه 3